Film trochę w stylu trylogii Qatsi, ale często przechodzi od obserwacji makro do historii pojedynczych ludzi: hindusa pracującego przy barwnikach, podstarzałej meksykańskiej tancerki z nocnego klubu, nowojorskiego narkomana, japończyka uzależnionego od gier porno. Mamy tu międzynarodowy portret zbiorowy marginesu społecznego. Bohaterowie opowiadają w kilku zdaniach o swoim życiu (zwykle niewesołym) i filozofii zyciowej. Jeśli chodzi o architekturę, to LifeInLoops dokumentuje ciemne strony miasta, jego zaniedbane fragmenty, slumsy, dzielnice biedoty. Wszystko to z towarzyszeniem dobrej, podbitej głębokim basem muzyki Sofa Surfers.

Ze względu na sceny w rzeźni nie polecam wegetarianom ani miłośnikom zwierząt.